Aankomst in Tanzania

Donderdag 14 februari.
Lieve Familie en vrienden en sponsors,allereerst onze hartelijke dank voor jullie onmisbare steun bij de verwezenlijking van onze droom om kinderen in Kigoma een beter toekomst te geven. Jullie zijn geweldig!!!!

Donderdag vroeg naar Schiphol ,gebracht door onze lieverds Henk en Hans. De dames bij de incheck hadden wat problemen met onze loodzware koffers en 3 kg overgewicht aan handbagage . Ze stonden er op dat we moesten betalen. Maar dat vinden wij zonde van het geld. Dus dat heb ik maar op gelost door de kilo,s ondere mijn fleecetrui te stoppen.Enigzins " mollig" ben ik toen maar uit het zicht van de dames vertrokken om daarna de spullen weer in de handbagae te stoppen!!We zijn precies op tijd , voordat de sneeuw Amsterdam bereikte, vertrokken naar Tanzania. We hadden een prima vlucht , de tijd vloog om en voordat we het wisten waren we al in Sar es SalaamTijdens de vlucht hoorden we dat het daar 40 graden was en we hadden echt medelijdwen met jullie daar in Holland met zoveel sneeuw!!!

De aankomst verliep vlekkeloos ,want we hadden alle formulieren al van te voren ingevuld en we stonden dus al snel bij de bagageband.
Gelukkig waren onze tassen er al snel en een kwartier later waren we al in het hotel. Na een mugloze nacht maar onder begeleiding van de onvermijdelijke luide muziek tot een uur of 4 zijn wee toch verfrist ontwaakt.
s,Morgens vroeg aanhet ontbijt hebben we kennis gemaakt met andere gasten : een vader met zijn zoon uit Nieuw Zeeland, die de geboorteplaats van de zoon bezochten . De vader was in 1969 als onderwijzer wekzaam geweest. En we hebben de wereldpolitiek door genomen met een Egyptische zakenman. Al met al een heel gezellig ontbijt. Om 10 uur was Bosco er al. Het werd een ontroerend weerzien!! Het was reuze fijn om hem in goede gezondheid ,maar well erg mager terug te zien. Buiten stond onze bekende taxichauffeur Mr Mawazo ons al op te wachten. We zijn maar direct alle bankzaken gaan afhandelen. En om dat dat heel veel tijd inbeslag neemt hadden we veel tijd om allerlei dingen met Bosco te bespreken.
Na de bankzaken werd het tijd voor de lunch . Met een prachtig uitzicht op de oceaan en een lekkere bries genoten we van het eten. Het volgende programma punt was een bezoek aan het college van Bosco. De school staat op een heel mooi groen terrein. Er zijn 2 lokaties om te eten . Een restaurant voor welgestelde studenten en docenten en een eettentje waar ugali en en frisdrank wordt verkocht.Hier maken de meeste studenten gebruik van.Bosco heeft ons rondgeleid door de lokalen ,auditorium , bibliotheek en sportzaal.
We hebben met docenten kennisgemaakt en zij waren zeeer tevreden over Bosco. Hij heeft het trots en stalend aan gehoord.
Daarna hebben we kennis gemaakt met zijn medestudenten. De lokalen waren overvol met studenten die zich op de komende examens aan het voorbereiden waren. De examens starten a.s. maandag. We hebben daarna gegeten met Bosco en zijn vrienden en hen veel succes gewenst met de examens. We zien Bosco weer op 6 maart. Mr Mawazo heeft ons teruggebracht naar het hotel. Gelukkig kunnen we 1 van de tassen bij hem in bewaring geven . Dat scheelt een heleboel gesjouw.We gaan snel naar bed want we moeten morgenochtend om 3.15 uur eruit voor de vlucht naar Kigoma.
Zaterdag 16 februari. Tassen en toiletten.
We hebben redleijk geslapen en alle tassen staan al klaar als de taxi komt. We willen op tijd bij de incheckbali zijn i.vm al de tassen.
We vertrouwen er op dat Mr Arasa van Precision Air een brief heeft achtergelaten met zijn toestemming om overgewicht mee tenemen. Als we de tassen op de weegschaal leggen slaat deze bijna door!!! We hebben zeker 23 kg overgewicht!! Iedereen staat er bij te kijken , hoe dit gaat aflopen. De medewerkster zegt dat we moeten betalen. We vertellen haar dat er een bericht van Mr Arasa moet zijn met toestemming hiervoor. Er wordt vluchtig op een overrvolle desk rondgekeken en het bekende : "ABSENT" klinkt zo van : nou we zien de brief even niet dus dat wordt betalen!!.Wederom zijn we dat niet van plan ,zonde van het geld dat voor de kinderen is bedoeld. We kijken elkaar aan en dan komt Sheila in het geweer en met veel lachjes, serieus kijken, knikken en heel veel zacht gesmoes en gefluister in het oor van de dame krijgen we tot verbazing van de omstanders toestemming om de tassen op de band te leggen. We maken ons snel met de handbagage die zie niet gezien hebben uit de voeten en Sheila zegt: " Don't look back". Giechelen en opgelucht gaan we met een kopje thee zitten wachten op het vliegtuig naar Mwanza.
Na een prachtige vlucht en met zicht op de besneeuwde top van de Kilamanjaro bereiken we Mwanza , dat aan het Victoria meer ligt.
Het vliegveld van Mwanza wordt gerenoveerd en dat leidt tot het volgende tafreel. Wij willen gebruik maken van het tioilet. Nu ziet dit er heel mooi uit maar bij de renovatie zijn ze vergeten de deuren van het toilet te plaatsen. Dat zou nog niet zo,n probleem zijn ware het niet dat het toiulet aan de de doorgangs route van alle passagiers ligt . En iedereen dus vrij zicht heeft . Aangezien er geen andere optie is , fungeer ik als " deur" met wijd gespreidde armen en daar tussen mijn omslagdoek. We liggen helemaal dubbel en de rest van het publiek ook!!