Spelletjes met de kinderen en een Haan gered.
Door: Sheila en Riekje
Blijf op de hoogte en volg Sheila en Riekje
21 Maart 2014 | Tanzania, Kigoma
Zondag 23 Februari
Deze ochtend hebben we een afspraak met Adoneth. Het is leuk om haar weer te zien en te horen waar ze mee bezig is. Het is goed om steeds contact te houden en we praten gezellig bij. Er komen weer 2 straatkinderen bedelen , we geven hen een maaltijd . Adoneth praat met hen en vertelt ze dat er Foodprograms zijn waar zij een paar maal per week een maaltijd kunnen krijgen. Ze zijn blij om het te horen en zijn gaan er zeker naar toe.
Het is het alweer onze laatste mogelijkheid om heerlijk de hele middag met de kinderen te kleuren , te knippen en spelletjes te doen .De kinderen verheugen zich er op en wij ook. We delen de schaartjes , kleurpotloden en tekeningen uit en vol enthousiasme gaat iedereen aan de slag. Met een ander groepje gaan we memory spelen. En een ander groepje gaat met het rekenspel aan de slag . Ze vinden het allemaal enig Tokeo kiikt of de sommen juist zijn gemaakt en geeft als een echte docent uitleg hoe het moet of helpt ze om de som op de juiste manier uit te rekenen.De kinderen gebruiken zelden een schaar en zijn heel geconcentreerd bezig om de vormen mooi uit te knippen. Ze vinden het prachtig dat wij de scharen en potloden enz in Sanganigwa achter laten.Sister Margreth belooft hen dat ze onder haar leiding vaak zullen kunnen kleuren ,plakken ,knippen en spelletjes doen . Na afloop krijgen Sheila en ik mooi gekleurde tekeningen mee met ontroerende opschriften. : Mama Sheila en Mama Riekje we miss you so and we love you!! Het is goed merkbaar dat kinderen al bezig zijn met ons komende vertrek! We knuffelen ze en zeggen dat we ze niet zullen vergeten. Ze zijn echt verdrietig en om ze wat af te leiden pakken we de voetballen en gaan ze lekker op het veld voetballen.
Tijdens het thee drinken zien we iemand met een haan in een mandje voorbijkomen en we vragen de Sisters wat er mee gaat gebeuren. Het blijkt dat een ver familielid van een van de kinderen de haan bij de Sisters heeft afgeleverd. Met de bedoeling dat hij opgegeten zou worden door de kinderen! Maar de Sisters en wij vinden het echt jammer van het prachtige beest. Er is bovendien op het terrein van Sanganigwa een kippenhok aanwezig en dus besluiten we eendrachtig ………………dat de slacht niet door zal gaan en de Haan gespaard zal blijven. De kinderen juichen als ze het horen!!! Om de komst van de Haan met hen te vieren delen we zakjes met pinda,s uit. Onderwijl filosoferen de kinderen over de komst van de Haan en besluiten dat ze na het eten direct het hok gaan schoonmaken.In afwachting daarvan logeert de Haan zolang op het terrein van de Sisters. Het was weer een bijzondere dag vol onverwachte gebeurtenissen. Liefs van Sheila en Riekje
Deze ochtend hebben we een afspraak met Adoneth. Het is leuk om haar weer te zien en te horen waar ze mee bezig is. Het is goed om steeds contact te houden en we praten gezellig bij. Er komen weer 2 straatkinderen bedelen , we geven hen een maaltijd . Adoneth praat met hen en vertelt ze dat er Foodprograms zijn waar zij een paar maal per week een maaltijd kunnen krijgen. Ze zijn blij om het te horen en zijn gaan er zeker naar toe.
Het is het alweer onze laatste mogelijkheid om heerlijk de hele middag met de kinderen te kleuren , te knippen en spelletjes te doen .De kinderen verheugen zich er op en wij ook. We delen de schaartjes , kleurpotloden en tekeningen uit en vol enthousiasme gaat iedereen aan de slag. Met een ander groepje gaan we memory spelen. En een ander groepje gaat met het rekenspel aan de slag . Ze vinden het allemaal enig Tokeo kiikt of de sommen juist zijn gemaakt en geeft als een echte docent uitleg hoe het moet of helpt ze om de som op de juiste manier uit te rekenen.De kinderen gebruiken zelden een schaar en zijn heel geconcentreerd bezig om de vormen mooi uit te knippen. Ze vinden het prachtig dat wij de scharen en potloden enz in Sanganigwa achter laten.Sister Margreth belooft hen dat ze onder haar leiding vaak zullen kunnen kleuren ,plakken ,knippen en spelletjes doen . Na afloop krijgen Sheila en ik mooi gekleurde tekeningen mee met ontroerende opschriften. : Mama Sheila en Mama Riekje we miss you so and we love you!! Het is goed merkbaar dat kinderen al bezig zijn met ons komende vertrek! We knuffelen ze en zeggen dat we ze niet zullen vergeten. Ze zijn echt verdrietig en om ze wat af te leiden pakken we de voetballen en gaan ze lekker op het veld voetballen.
Tijdens het thee drinken zien we iemand met een haan in een mandje voorbijkomen en we vragen de Sisters wat er mee gaat gebeuren. Het blijkt dat een ver familielid van een van de kinderen de haan bij de Sisters heeft afgeleverd. Met de bedoeling dat hij opgegeten zou worden door de kinderen! Maar de Sisters en wij vinden het echt jammer van het prachtige beest. Er is bovendien op het terrein van Sanganigwa een kippenhok aanwezig en dus besluiten we eendrachtig ………………dat de slacht niet door zal gaan en de Haan gespaard zal blijven. De kinderen juichen als ze het horen!!! Om de komst van de Haan met hen te vieren delen we zakjes met pinda,s uit. Onderwijl filosoferen de kinderen over de komst van de Haan en besluiten dat ze na het eten direct het hok gaan schoonmaken.In afwachting daarvan logeert de Haan zolang op het terrein van de Sisters. Het was weer een bijzondere dag vol onverwachte gebeurtenissen. Liefs van Sheila en Riekje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley