3 Maart Allemaal verjaardagen
Blijf op de hoogte en volg Sheila en Riekje
09 April 2013 | Tanzania, Kigoma
3 maart Allemaal verjaardagen en het Afscheidsfeest.
Om 4.00 uur worden we wakker door enorme regenbuien en storm. De ramen klapperen en het regent in, we gaan uit bed om te dweilen en overal alles dicht te doen. Sheila heeft het bij 25 graden C ijskoud en duikt onder haar dekbed !! Maar ik vind het heerlijk dat het iets koeler is !! We besluiten dat we op deze zondag en na de onderbroken nachtrust mogen uitslapen tot 7.30 uur. Met een uitgebreid ontbijt vieren we dat de zoon van Sheila jarig is en dat het ook de verjaardag van onze vriendin Sylvia en Isaya is. Lieve Sylvia ,Stuart en Isaya heel hartelijk gefeliciteerd ,wij wensen jullie een heel leuke verjaardag.
We lopen naar het centrum en gaan met Adoneth naar de Mwanga markt. We willen lakens en dekens , en kooktoestelletjes kopen.
We kopen groenten en fruit en dekens. En zoals we beloofd hadden kopen we bij de vriend van Ally ,lakens. Hele leuke echte stoere lakens voor jongens. En er gaat een wereld voor ons open als we, onder leiding van Adoneth , die verstand van kooktoestelletjes heeft, horen waar we bij de aanschaf op moeten letten en waarom. Na rijp beraad schaffen we er 2 aan. Daarna gaan we met Adoneth naar haar huis. Heel bijzonder : Adoneth en haar man vangen in hun huis mensen op die tussen de wal en het schip dreigen te raken. Ook zorgt zij voor een grote groep oude mensen die geen familie meer hebben. We laten een kooktoestel en groenten en fruit voor deze mensen bij haar achter. Een paar dagen geleden hebben wij haar ook de brillen die we meegebracht hadden gegeven .Ze vertelde dat ze er veel mensen blij mee kunnen had kunnen maken. Jacqueline en iedereen die brillen voor ons heeft verzameld willen we namens Adoneth hartelijk bedanken!! We hadden als grapje de brillen in de sneeuw gefotografeerd en lieten Adoneth de foto,s zien. Ze moest lachen bij het idee dat de brillen in de ijskou en nu in de warmte gebruikt zullen worden.
We gaan naar Sanganigwa en spreken met de sisters de situatie van 2 de jongens die alleen wonen verder door. We maken afspraken en geven de sisters het geld voor de school en huur . Zij zullen voor de jongens de betalingen verzorgen. De sisters zijn erg blij dat de jongens bedden krijgen en geholpen worden. Laetitia zegt ons toe dat de jongens in Sanganigwa kunnen eten. Zo komt alles helemaal goed.
Op het terrein van Sanganigwa zien we 1 van de kinderen met zijn hand op het hoofd lopen. We denken dat hij zich heeft gestoten. Maar wat blijkt gisteren heeft de meester hem stokslagen gegeven en met de schaar een hap uit zijn haar geknipt om hem er aan te herinneren dat hij naar de kapper moet. Hij schaamt zich en is bang nog meer stokslagen te krijgen. Echt zielig. We gaan er wat aan doen. Tijdens het inventariseren welke kinderen er aan een knipbeurt toe zijn stromen er opeens van alle kanten kinderen naar ons toe. Ja voor je het weet zijn het er 50! We leggen uit dat we helaas alleen voor de kinderen die in Sanganigwa wonen de kapper kunnen betalen. Na een uurtje komen 15 kinderen blij hun gekortwiekte haren aan ons laten zien!!
Dan is het tijd om feest te vieren. De verjaardag van Isaya en een gedeelte van ons afscheidsfeest vindt in de dinningroom plaats .Eerst wordt er voor de jarige Isaya gezongen en feliciteert iedereen hem. We delen flesjes frisdrank en koekjes uit. Daarna gaat ons afscheidsfeest van start. Het begint heel bijzonder, de kinderen hebben een afscheidslied voor ons gemaakt en we worden vol overgave toe gezongen. Dan volgen vele toespraken door de grote jongens. We horen het met tranen in de ogen aan. Het is zo ontroerend wat er gezongen en gezegd wordt. Super lief dat ze dit uit zichzelf voor ons doen. Daarna dansen ze voor ons en wij dansen vrolijk mee. Ook Christina die wat later komt wordt niet vergeten. Ze vinden het heel leuk dat zij met ons mee gekomen is en ze haar nu ook hebben leren kennen en ze waarderen wat zij voor hen doet. Ze bedanken Christina en zingen ook voor haar. Vervolgens gaan we naar een ander gedeelte op het terrein en daar zullen ze acrobatiek en dansen opvoeren. De kinderen zijn al dagen aan het oefenen geweest. Festo verzorgt de trommelsessies en onder dit opzwepende ritme worden de acts uit gevoerd. De kinderen zijn net van elastiek zo behendig en soepel wordt alles uitgevoerd . De oudere jongens zijn enorm sterk en laten daar heel wat staaltjes van zien. Bv 6 maal achter elkaar een achterwaartse salto . 1 jongen fungeert uitgestrekt ,tussen twee anderen ,als loopbrug waar kleine kinderen over heen mogen lopen!! We kijken onze ogen uit! Bij een aantal acts waar veel kinderen betrokken zijn, kunnen sister Laetitia en wij het niet laten om hard te gillen en houden we ons hart vast omdat het qua timing allemaal maar net goed gaat. Iedereen is enthousiast en er wordt geroepen en geklapt. Christina maakt tot groot vermaak opeens een radslag. Daarna maken we met z,n allen een grote kring en dansen en zingen we . Ally Kabba houdt een toespraak en zegt dat hij de jongens zal steunen en regelmatig bij ze op bezoek zal gaan. Zijn vrouw knikt instemmend en staat trots naast hem. Hij is als een soort vader voor ze en krijgt een luid applaus. Ook gedenken we sister Chrispus en alles wat zij vele jaren lang voor de kinderen heeft gedaan. Het is al bijna donker als het feest is afgelopen. Met tranen in de ogen bedanken we alle kinderen voor dit fantastische afscheidsspektakel. Daarna gaan we naar de sisters om na te praten .Zij zijn ook erg onder de indruk van het afscheidsfeest en vinden het knap wat de kinderen hebben gedaan. Het was een geweldige dag!
Om 4.00 uur worden we wakker door enorme regenbuien en storm. De ramen klapperen en het regent in, we gaan uit bed om te dweilen en overal alles dicht te doen. Sheila heeft het bij 25 graden C ijskoud en duikt onder haar dekbed !! Maar ik vind het heerlijk dat het iets koeler is !! We besluiten dat we op deze zondag en na de onderbroken nachtrust mogen uitslapen tot 7.30 uur. Met een uitgebreid ontbijt vieren we dat de zoon van Sheila jarig is en dat het ook de verjaardag van onze vriendin Sylvia en Isaya is. Lieve Sylvia ,Stuart en Isaya heel hartelijk gefeliciteerd ,wij wensen jullie een heel leuke verjaardag.
We lopen naar het centrum en gaan met Adoneth naar de Mwanga markt. We willen lakens en dekens , en kooktoestelletjes kopen.
We kopen groenten en fruit en dekens. En zoals we beloofd hadden kopen we bij de vriend van Ally ,lakens. Hele leuke echte stoere lakens voor jongens. En er gaat een wereld voor ons open als we, onder leiding van Adoneth , die verstand van kooktoestelletjes heeft, horen waar we bij de aanschaf op moeten letten en waarom. Na rijp beraad schaffen we er 2 aan. Daarna gaan we met Adoneth naar haar huis. Heel bijzonder : Adoneth en haar man vangen in hun huis mensen op die tussen de wal en het schip dreigen te raken. Ook zorgt zij voor een grote groep oude mensen die geen familie meer hebben. We laten een kooktoestel en groenten en fruit voor deze mensen bij haar achter. Een paar dagen geleden hebben wij haar ook de brillen die we meegebracht hadden gegeven .Ze vertelde dat ze er veel mensen blij mee kunnen had kunnen maken. Jacqueline en iedereen die brillen voor ons heeft verzameld willen we namens Adoneth hartelijk bedanken!! We hadden als grapje de brillen in de sneeuw gefotografeerd en lieten Adoneth de foto,s zien. Ze moest lachen bij het idee dat de brillen in de ijskou en nu in de warmte gebruikt zullen worden.
We gaan naar Sanganigwa en spreken met de sisters de situatie van 2 de jongens die alleen wonen verder door. We maken afspraken en geven de sisters het geld voor de school en huur . Zij zullen voor de jongens de betalingen verzorgen. De sisters zijn erg blij dat de jongens bedden krijgen en geholpen worden. Laetitia zegt ons toe dat de jongens in Sanganigwa kunnen eten. Zo komt alles helemaal goed.
Op het terrein van Sanganigwa zien we 1 van de kinderen met zijn hand op het hoofd lopen. We denken dat hij zich heeft gestoten. Maar wat blijkt gisteren heeft de meester hem stokslagen gegeven en met de schaar een hap uit zijn haar geknipt om hem er aan te herinneren dat hij naar de kapper moet. Hij schaamt zich en is bang nog meer stokslagen te krijgen. Echt zielig. We gaan er wat aan doen. Tijdens het inventariseren welke kinderen er aan een knipbeurt toe zijn stromen er opeens van alle kanten kinderen naar ons toe. Ja voor je het weet zijn het er 50! We leggen uit dat we helaas alleen voor de kinderen die in Sanganigwa wonen de kapper kunnen betalen. Na een uurtje komen 15 kinderen blij hun gekortwiekte haren aan ons laten zien!!
Dan is het tijd om feest te vieren. De verjaardag van Isaya en een gedeelte van ons afscheidsfeest vindt in de dinningroom plaats .Eerst wordt er voor de jarige Isaya gezongen en feliciteert iedereen hem. We delen flesjes frisdrank en koekjes uit. Daarna gaat ons afscheidsfeest van start. Het begint heel bijzonder, de kinderen hebben een afscheidslied voor ons gemaakt en we worden vol overgave toe gezongen. Dan volgen vele toespraken door de grote jongens. We horen het met tranen in de ogen aan. Het is zo ontroerend wat er gezongen en gezegd wordt. Super lief dat ze dit uit zichzelf voor ons doen. Daarna dansen ze voor ons en wij dansen vrolijk mee. Ook Christina die wat later komt wordt niet vergeten. Ze vinden het heel leuk dat zij met ons mee gekomen is en ze haar nu ook hebben leren kennen en ze waarderen wat zij voor hen doet. Ze bedanken Christina en zingen ook voor haar. Vervolgens gaan we naar een ander gedeelte op het terrein en daar zullen ze acrobatiek en dansen opvoeren. De kinderen zijn al dagen aan het oefenen geweest. Festo verzorgt de trommelsessies en onder dit opzwepende ritme worden de acts uit gevoerd. De kinderen zijn net van elastiek zo behendig en soepel wordt alles uitgevoerd . De oudere jongens zijn enorm sterk en laten daar heel wat staaltjes van zien. Bv 6 maal achter elkaar een achterwaartse salto . 1 jongen fungeert uitgestrekt ,tussen twee anderen ,als loopbrug waar kleine kinderen over heen mogen lopen!! We kijken onze ogen uit! Bij een aantal acts waar veel kinderen betrokken zijn, kunnen sister Laetitia en wij het niet laten om hard te gillen en houden we ons hart vast omdat het qua timing allemaal maar net goed gaat. Iedereen is enthousiast en er wordt geroepen en geklapt. Christina maakt tot groot vermaak opeens een radslag. Daarna maken we met z,n allen een grote kring en dansen en zingen we . Ally Kabba houdt een toespraak en zegt dat hij de jongens zal steunen en regelmatig bij ze op bezoek zal gaan. Zijn vrouw knikt instemmend en staat trots naast hem. Hij is als een soort vader voor ze en krijgt een luid applaus. Ook gedenken we sister Chrispus en alles wat zij vele jaren lang voor de kinderen heeft gedaan. Het is al bijna donker als het feest is afgelopen. Met tranen in de ogen bedanken we alle kinderen voor dit fantastische afscheidsspektakel. Daarna gaan we naar de sisters om na te praten .Zij zijn ook erg onder de indruk van het afscheidsfeest en vinden het knap wat de kinderen hebben gedaan. Het was een geweldige dag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley