Bosco , afscheid vrienden, een Wonder en de was

Woensdag 19 Februari. We denken aan Bosco die deze ochtend om 5 .00 uur de bus naar Dar Es Salaam neemt.Het wordt een lange reis , 2 dagen , in een oncomfortabele bus . Je kunt niet echt slapen want je moet de hele reis goed op je spullen passen . Dus erg relaxed is het ook niet. We hopen voor hem dat de tocht voorspoedig verloopt. Om 9 uur hebben we in het centrum van Kigoma afgesproken om afscheid te kunnen nemen van Simon, Judy , Amuri en Joel. Wij wensen ze een goede reis. Simon en Amuri zijn rond half Maart op doorreis in Amsterdam . Wie weet is het mogelijk hen dan te ontmoeten om te horen hoe het met hun project is. We halen Mrs. J op voor haar ontmoeting met Sister M. Sheila en ik gaan naar de markt om dekens en lakens te kopen want er zijn in Sanganigwa 3 kinderen bij gekomen.We kopen katoenen lakens ivm met het klimaat. De vrolijk gekleurde dekens zij helaas altijd van polyester en dus heel warm maar er is geen andere optie. De lakens en dekens zijn heel stoffig want ze hangen vlak langs de weg. Dus we besluiten dat we ze mee naar huis zullen nemen om te wassen.Twee kleine jongens die zakjes met pinda,s te koop aanbieden , vragen of we wat willen kopen.Ze raken bijna slaags met elkaar in de strijd om als eerste wat aan ons te verkopen. Het duurt even voordat hen duidelijk wordt dat wij bij hen allebei wat gaan kopen. En zijn helemaal stom verbaasd als blijkt dat we de voorraad van hen beide op kopen. Als we hen daarna weer een zakje pinda,s uit onze voorrraad cadeau geven snappen ze er helemaal niks meer van. Je ziet ze denken"het blijven rare lui die Mzungu,s " !!! Als we in Sanganigwa terugkomen , blijkt dat het gesprek tussen Mrs J en sister M.naar tevredenheid van beiden is verlopen. Sister M heeft ondertussen de jongen uitgenodigd om kennis te maken met Mrs. J. De jongen is heel blij dat Mrs J.hem wil helpen om te leren lezen en schrijven. Sister laat hem weg gaan zodat hij met de kinderen van het Foodprogram die net aan het eten zijn kan mee eten.Als we hierna met elkaar het gesprek door nemen zegt Mrs J,dat zij zo,n medelijden met de jongen heeft en het erg vindt wat hij allemaal heeft meegemaakt en niet goed voor hem vindt dat hij maar wat rondzwerft . Ze stelt voor om hem in haar gezin op te nemen, te begeleiden en hem extra lessen te geven!!!!Het blijkt dat zij thuis al jarenlang verscheidene kinderen heeft opgevoed en begeleidt. En naast haar baan als docent veel met straatkinderen heeft gewerkt. We zijn allemaal compleet overrompeld door haar aanbod!!! Echt een ongelofelijk wonder!!!Het zou fantastisch voor Justin zijn om opgenomen te worden in het gezin van Mrs J. We nodigen hem uit om het hem te vertellen . Sister M heeft veel ervaring en leidt het gesprek. Ze stelt na afloop voor om niet overhaast te werk te gaan en beide partijen een paar dagen tijd te geven om over het aanbod na te denken.We maken een afspraak voor een vervolg gesprek.Tijdens de thee stellen we de andere sisters op de hoogte van het gesprek met Mrs J en Justin.Zij vinden het ook een fantastisch aan bod. Met sister M . bespreken dat de lakens en dekens van de andere kinderen er erg slecht uit zien en sommige alleen een deken hebben . Sister is hier pas 3 maanden en heeft gemerkt dat de kinderen ,die in de Kerst vakantie naar verre familie gaan ,dekens en lakens hebben meegenomen en zonder terug zijn gekomen.Ze heeft nu een controle systeem gemaakt. In overleg met sister M. besluiten we om voor alle kinderen nieuwe lakens en dekens te kopen. Sister M.is heel blij met ons aanbod. We gaan naar de verkoper waar we vanmiddag zijn geweest en kopen alvast alle dekens die hij heeft op. Daarna gaan we naar huis en stort Sheila zich op het “deken wasproject” en ik werk aan de verhalen voor ons blog.
Iedere avond trekken we bij thuiskomst onmiddellijk onze plakkerige en stoffige kleren uit en doen ze in de was. Sheila,in het bezit van 2 broeken, heeft dit project op zich genomen en is elke avond bij de wasmachine te vinden !!!Dus ze is helemaal in haar sas ………….met haar nieuwe “ deken wasproject” dat zeker gezien het aantal van 46 stuks nog veel avonden in beslag gaat nemen ?!? Sheila hartelijk bedankt dat je de enige broek en het bloesje dat ik bij mij heb , trouw elke avond voor mij wast. Het is iedere morgen weer een feest om schone kleren aan te trekken.
Veel liefs voor jullie allemaal van Sheila en Riekje en ook van al onze jongens uit Sanganigwa .Zij zijn dolblij met alles wat wij namens jullie voor hen kunnen doen!