Vrijdag 1 maart. Bezoeken , Gesprekken en Fietsen - Reisverslag uit Kigoma, Tanzania van Sheila en Riekje - WaarBenJij.nu Vrijdag 1 maart. Bezoeken , Gesprekken en Fietsen - Reisverslag uit Kigoma, Tanzania van Sheila en Riekje - WaarBenJij.nu

Vrijdag 1 maart. Bezoeken , Gesprekken en Fietsen

Door: Sheila en Riekje

Blijf op de hoogte en volg Sheila en Riekje

09 April 2013 | Tanzania, Kigoma

Bezoeken , Gesprekken en Fietsen keuren
De sisters komen deze ochtend naar ons toe om kennis te maken met de leiding van de computerschool. Daarna gaan we samen met sister Laetitia op bezoek bij Charitas en de Diocese. Het bezoek stond al veel eerder op ons programma , maar het heeft helaas door omstandigheden nog niet plaats gevonden. Sanganigwa valt onder de verantwoordelijkheid van deze twee instanties en het is gebruikelijk om een bezoek aan hen te brengen. Omdat wij Sanganigwa bezoeken voelen Charitas en de Diocese zich ook verantwoordelijk voor ons. Wij kennen de mensen nog van voorgaande keren en vertellen waar we mee bezig zijn en wat we voor de kinderen doen. Ze zijn blij met ons bezoek en wat we voor de kinderen doen. We zijn met de auto en op de terugweg komen we langs de fietsenmaker die er nu wel is en we geven hem de foto,s. Hij herkent ons nog van vorig jaar en vindt het leuk dat hij de foto,s krijgt. We zouden het leuk vinden om fietsen bij hem te kopen en kijken of hij goede en stevige fietsen heeft. Er staan een paar fietsen maar deze zijn ter reparatie aangeboden en helaas heeft hij geen fietsen in de verkoop. Gelukkig krijgen we de tip op welke markt we fietsen kunnen kopen. Adoneth die we ondertussen gebeld hebben is naar deze markt toe gekomen en zij maakt de verkoper duidelijk wat voor soort fietsen we zoeken. Het komt er op neer dat we even later de heuvels in rijden en met de compagnon van de fietsenhandelaar onderweg zijn naar hun werkplaats om daar fietsen te gaan bekijken. Het is een bijzondere tocht!! Het slechte wegdek zorgt er voor dat we lichtelijk zeeziek worden !. Als we in de werkplaats arriveren ,komen er een heleboel kleine kindertjes om ons heen staan. Het is met die kluwen van kinderen om ons heen nog een hele kunst om de fietsen grondig te inspecteren. Voor je het weet steekt er 1 net zijn vingertje uit als wij het wiel rond draaien. Maar het lukt. De compagnon verbaast zich er over dat we zoveel verstand van fietsen hebben. Gelukkig staan er een aantal bruikbare fietsen. Het is belangrijk om een degelijke en echt stevige fiets die tegen een stootje kan te kopen, want de wegen zijn heel slecht. We maken een keuze en inventariseren welke reparaties er nog aan verricht moet worden. Er zijn niet veel fietsen en 2e hands fietsen zijn hier relatief duur. Na onderhandelen komen we een mooie prijs over een. Robson laadt de fietsen op het dak en dan rijden we weer terug naar de markt. Daar worden ze onder grote belangstelling weer van het dak gehaald. De fietsenhandelaar is blij dat we geslaagd zijn en de koop gesloten is . Belooft ons dat hij de jongens tzt zal leren hoe ze een band moeten plakken en zegt toe de fietsen direct in orde te gaan maken. We kunnen ze vanavond voor 7 uur ophalen .We kopen fietssloten en een fietspomp en krijgen nog korting ook, we zijn helemaal blij. We eten wat en gaan met Adoneth naar het huis waar Isaya woont. Daar hebben we samen met haar zus Elice een bespreking,we maken kennis met een aantal mensen. Het is een leerzame bespreking. We zijn net klaar als plotseling de timmerman arriveert met de bedden stoelen en tafels. We zijn niet gebeld dus het komt als een verrassing dat hij er opeens is. We dragen samen met Isaya die ook net uit school komt alles naar binnen en richten de woonkamer in. De matrassen zijn er al dus de bedden kunnen direct opgemaakt worden. Iedereen is dolblij met het resultaat. We zijn door dit intemezzo echter wel in tijdnood gekomen. Het is al 6.00 uur ! We moeten als een haas naar Sanganigwa om de 3 jongens op te halen. Onder het mom dat wij hun hulp nodig hebben omdat we iets zwaars bij de markt moeten ophalen gaan Edeni , Stiven en Jackson met ons mee. We zijn bang dat we te laat zullen komen en de markt al gesloten is. Dus galopperen we als renpaarden naar de markt. De jongens rennen met ons mee. Buitenadem komen we aan……. gelukkig ze zijn nog open!! Omdat het allemaal zo snel gaat hebben de jongens tot het laatste moment absoluut niet in de gaten wat we gaan doen. Ze zijn stomverbaasd als we stoppen en ze opeens de fietsen laten zien. Ze krijgen tranen in hun ogen als ze zich realiseren dat ze voor hen zijn. Ze dansen van blijdschap, omhelzen ons en springen op de fietsen om ze uit te proberen. Het is fantastisch om mee te maken. Iedereen blijft staan om te kijken wat er gaande is. Iedereen geniet met de jongens mee. We geven ze de fietspomp en de fietssloten , die ze trots als een ketting om hun hals draperen. Dan moeten gauw foto,s maken want ze zijn niet meer te houden en willen naar direct naar Sanganigwa. Wij lopen nog helemaal aangedaan op de markt als we Ally tegenkomen, hij heeft ons zien rennen en vraagt wat er aan de hand was. Hij vindt het super voor de jongens. We nodigen hem ook gelijk uit voor het feest op zondag. Hij vindt het leuk om te komen. We vragen of zijn vrouw ook wil uitnodigen , want we vinden het leuk om kennis met haar te maken .Ally loopt een stukje over de markt met ons mee en we ontmoeten een vriend van hem die lakens verkoopt . We beloven eerdaags terug te komen om lakens te kopen. Dan gaan we snel terug naar Sanganigwa. We zijn zo benieuwd naar de reacties van de kinderen .Alle kinderen zijn blij voor Edeni, Stiven en Jackson dat ze een fiets hebben gekregen. En de sisters hebben al een plek voor hen gevonden waar de fietsen gestald kunnen worden. We geven uit voorzorg de sisters , de reserve sleutels aan sleutelhangers met de naam van de kinderen er op. Edeni ,Stiven en Jackson brengen ons zoals gebruikelijk naar de bus. Als de bus arriveert , worden we nogmaals hartelijk bedankt voor de fietsen,wensen ze ons lala salama =goedenacht en worden we stevig omhelsd en geknuffeld. Dit werkt zo aanstekelijk dat de kaartjesverkoper ,die staat te wachten totdat we eindelijk een keer zullen instappen, tot grote hilariteit van de passagiers opeens voor de grap ,de jongens ook goede nacht wenst ze stevig omhelst en op hun hoofd zoent!!! De stemming zit er meteen goed in,………..iedereen in de bus roept uitgelaten ook lala salama naar ons en we hebben de grootste lol.
Het was weer een dag om nooit te vergeten .En als ik dan ook nog een mailtje krijg waaruit blijkt dat we een donatie hebben gekregen kan de dag helemaal niet meer stuk. Henk van jouw donatie hebben we dus fietsen voor de 3 jongens gekocht! Hartelijk dank!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sheila en Riekje

Actief sinds 03 Sept. 2011
Verslag gelezen: 242
Totaal aantal bezoekers 47190

Voorgaande reizen:

03 November 2011 - 19 November 2011

Sheila en Riekje goes Tanzania

Landen bezocht: